Snelweg

Ik staar naar de wereld die als een gek door raast.

Ik sta stil. 

Of in elk geval zo voelt het.

Tot ik mij besef dat ik niet stil sta.

Ons leven gaat door.

Alleen niet in de chaos van de wereld.

We hebben ons afgeschermd

We hebben gekozen voor een zij weggetje 

Zo een die naast de snelweg loopt.

Ik krijg flashbacks naar toen we de eerste keer echt vetrokken 

Met ons gezin in de camper op avontuur.

We kozen bewust voor deze zij wegen. 

Geen snelweg.

We nemen de binnendoor route.

Eentje met uitdagingen, eentje waar je het leven ziet, het leven ervaart vanuit een ander perspectief.

Waar je niet continu op het gaspedaal drukt, maar de rem wat vaker moet gebruiken.

We zagen de puurheid van de natuur, we werden overrompeld door de grootsheid van de wereld

We ervaarden hoe klein wij als mens zijn ten opzichte van de natuur om ons heen

Elke keer wanneer we omringt waren door de bergen, de rotsen en de golven van de oceaan bracht het mij terug bij mezelf.

Hoe klein en nietig ik ben.

Hoe wij als mens denken dat we zoveel meer zijn dan dat we zijn.

Hoe wij als mens de verbinding kwijt zijn met de wereld om ons heen.

Hoe wij als mens de verbinding kwijt zijn met onszelf.

Hoe wij als mens de verbinding kwijt zijn met elkaar.

Ik sta niet stil 

Ik beweeg door op een ander level

Ik rij liever op dat ene zij weggetje dan dat ik ooit in mijn leven nog kies voor de snelweg

Die snelweg brengt je misschien wel sneller naar je doel 

Maar de zij weg opent je ogen voor dat wat je anders nooit had kunnen zien.